1-     وبلاگ عدل الهی

www.adleelahi.parsiblog.com

                                                           2-     وبلاگ توحید ناب

www.tohidenab.parsiblog.com

                                                       3-  وبلاگ اخلاق و عرفان

www.akhlaghoerfan.parsiblog.com

                                                          4-   وبلاگ حقوق زن

www.hoqooqezan.parsiblog.com

                                                          5 -    وبلاگ عصمت

www.esmat.parsiblog.com

                                                   6-     وبلاگ حکومت اسلامی

www.velayatefaghih.parsiblog.com

                                                            7-    علوم قرآنی

www.oloomequran.parsiblog.com

                                                        8 -    تاریخ قرآن

www.tarikhequran.parsiblog.com

                                                           9- پیامبر اعظم (ص)

www.pyambaraazam.parsiblog.com

                                                          10- برایم از  قرآن بگو

www.porsman.parsiblog.com

                                                               12-  قرآن بلاگ

www.quranblog.org

                                                      اسامی و آدرس وب سایتها :

                                                       1-  پایگاه پرسمان قرآنی

www.porsemanequran.com

                                                           2- کانون گفتمان قرآن

                                                             www.askquran.ir

این مقاله از عزاداری‏های نامشروع؛ سید محسن امین عاملی، ترجمه جلال آل احمد. تهران، شرکت چاپخانه تابان، 1323، گرفته شده است.

علّامه بزرگوار، آیت‏اللَّه سید محسن امین عاملی از علمای بزرگ شیعه در لبنان و صاحب کتاب گرانسنگ اعیان الشیعه، بی‏شک یکی از مفاخر عالم تشیع و از اصلاحگران مشهور و صادق و مخلص عصر ماست که در مسئله پاکسازی مراسم عزاداری حسینی، از خرافات و بدعت‏ها، از پیشگامان محسوب می‏گردد. البته پیش از علّامه امین، علمای و فقهای بزرگوار دیگری در فتاوی خود، مردم را از ارتکاب اعمال خلاف در مراسم عزاداری امام حسین‏علیه السلام برحذر داشته بودند؛ اما این مصلح بزرگ، با شجاعت و شهامت خاص حسینی، برای اصلاح امور بزرگداشت خاطره شهادت حسین بن علی‏علیه السلام و برای پاکسازی مراسم عزاداری از خرافات و بدعت‏هایی که توسط عناصر مشکوک و یا ساده‏دل و نادان، وارد آن شده بود، به روشنگری پرداخت و در آثار و تألیفات خود، خطبا و اهل منبر را هشدار داد که حقیقت را بر مردم بازگو کنند و از نقل احادیث مجعول و یا مشکوک خودداری ورزند... و همواره مردم را با هدف برجسته و وارسته امام‏علیه السلام آشنا سازند و عزاداری را به قصد احیاء اندیشه‏های حسینی، به دور از آداب و رسوم جاهلی، بر پا دارند.

تألیف کتاب پر ارج المجالس السنیه فی مناقب و مصائب النبی و العترة النبویه در پنج جلد، در همین راستا بود و در واقع مرحوم آیت‏اللَّه علّامه امین عاملی در دعوت اصلاحگرانه خود، خواستار برگشت به راه و روش اسلام راستین و مکتب اهل بیت بود.

علاوه بر کتاب فوق، آیت‏اللَّه امین، رساله‏ای نیز تحت عنوان التنزیه لاعمال الشبیه تألیف و منتشر ساخت که در آن به تحریم اعمال غیر مشروعی چون قمه‏زنی پرداخت و این رساله در ماه محرم 1346 هجری در بیروت چاپ و منتشر گردید. به دنبال نشر این رساله که در آن، قمه‏زنی اقدامی وحشیانه، موجب تمسخر دین و مذهب و خلاف شرع و عقل، معرفی شده بود، کسانی که از سلطه استعمار و لزوم مبارزه با آن، سخنی بر زبان نمی‏آوردند، قیام کردند و اتهامات ناروایی بر ضد آیت‏اللَّه سید محسن امین عاملی منتشر ساختند.

خود علّامه امین عاملی در این باره می‏نویسد:

قمه‏زنی و اعمالی دیگر از این قبیل در مراسم عزاداری حسینی، به حکم عقل و شرع حرام است و زخمی ساختن سر، که نه سود دنیوی دارد و نه اجر اخروی، ایذاء نفس است که خود در شرع حرام است و در مقابل، این عمل، شیعه اهل بیت را در انظار مردم مورد تمسخر قرار داده و آنها را وحشی قلمداد می‏کند و شکی نیست که این اعمال، ناشی از وساوس شیاطین بوده و موجب رضایت خدا و پیامبر و اهل بیت اطهار نیست و البته تغییر نام این اعمال، در ماهیت و حکم شرعی آن، که حرمت است تغییری نمی‏دهد و من هیچ وقت در این مراسم که توسط کنسولگری ایران در مقام سیده زینب در دمشق برگزار می‏شود، شرکت نکرده‏ام و مردم را هم از شرکت در آن نهی نموده‏ام و به همین دلیل هم رساله التنزیه را نوشتم که چاپ شد و به فارسی هم ترجمه گردید و به دنبال آن بود که گروهی از قشریون و کسانی که خود را به دین منسوب می‏دارند، قیام کردند و غوغا برپا ساختند و حتی در میان مردم عوام شایع نمودند که فلانی عزاداری بر امام حسین را تحریم کرده است و بر این هم بسنده نکرده و مرا به خروج از دین، متهم ساختند و متأسفانه بعضی از معممین متحجر هم این تهمت را دامن زدند و آنگاه سرودی بر ضد من ساختند و اموال بسیاری در این راه خرج کردند و سید صالح حلی را مأمور قدح و ذم من نمودند... اما آنچه که به سود مردم است، در روی زمین ماندنی و حباب‏های توخالی از بین رفتنی بود![1] .

در واقع انتشار رساله التنزیه لأعمال الشبیه با واکنش‏های مثبت و منفی در محافل شیعی روبرو شد؛ اما بیان حقیقت، برای علمای دین یک واجب شرعی است و گرنه خود آنان مستوجب لعن الهی خواهند بود.

علّامه امین در اعیان الشیعه اشاره می‏کند که رساله وی به فارسی هم ترجمه گردید و در اینجا بی‏مناسبت نیست اشاره کنیم که ترجمه این رساله، توسط زنده‏یاد جلال آل احمد به عمل آمده و در واقع این ترجمه، نخستین اثر قلمی چاپ شده از آل احمد است که پس از مراجعت وی از نجف اشرف به آن پرداخت و در آذرماه 1322 تحت عنوان عزاداری‏های نامشروع، از سوی انجمن اصلاح منتشر گردید.

به نظر شما اهداف یک شهید چه می تواند باشد و چگونه ما می توانیم پیرو راستین یک شهید با شیم؟ به قید قرعه ازبین بهترین ها به یک نفر  جایزه داده می شود.

شهید، نزد همه‏ی جهانیان، مقامی بلند و منزلتی ارجمند دارد. همه کس، شهید را با دیده‏ی احترام می‏نگرد، ولی نزد پیروان قرآن، مقامی بالاتر و منزلتی والاتر دارد. اسلام، در معنای شهید، با اقوام دیگر، اختلاف نظر دارد.

جهانیان، کسی را شهید می‏دانند که خود را فدای جامعه کند. جامعه‏ای که خودش، در آن زندگی می‏کند، خواه کوچک، خواه بزرگ، خواه شهر، خواه روستا، خواه کشور، خواه اقلیم.

شهید، برای سعادت مردم، فداکاری کرده، تا دست ستم‏گری را کوتاه کند. شهید حزبی و مسلکی، هر چند، شهر و کشور، نمی‏شناسد و خود را جهانی می‏داند، ولی هم‏مسلکان را، نزدیک‏تر می‏داند و دگران را بیگانه می‏خواند.

از این سخن، دانسته شد که تمایل شخصی، در قیام شهید ملی و شهید حزبی، تأثیری بسزا دارد و انگیزه‏ی شهید، ملت است و یا حزب. ولی در اسلام، شهید کسی است که در راه خدا، جان فدا کند، قومیت و ملیت و حزب، در آرمان شهید اسلامی، راه ندارد. همه‏ی افراد بشر، نزد او، بندگان خدا هستند، نه بردگان خدا.

این شهید، دوست همه است و سعادت همه کس را طالب. خویش و بیگانه نمی‏شناسد. خصومت و دشمنی با کس ندارد. انتقام در وی راه ندارد. آرمان شهید اسلامی، مقدس‏تر و بالاتر از آرمان شهید ملی و شهید مسلکی است. شهید اسلامی، در سطحی عالی و نامحدود می‏اندیشد و خیرخواه بشر است؛ خواه دشمن، خواه دوست، خواه خویش، خواه بیگانه، او خوش‏بختی بشریت را خواستار است. برای خدا، نه برای بشر، و نه برای خود.

قطره ای بودم تو قلب دریا،که یه روز دریا من و به آسمون امانت داد… 

اوایل هنوز دریا یادم بود چون ازش دور نشده بودم،هر روز می دیدمش.من از بالا می دیدمش اما اون  

بالا بود و من پایین! 

اما دور دورا…؛جاییکه دیگه دریا نبود،وقتی به خودو اومدم دیدم که دیگه نمی تونم دریا رو ببینم، دیگه

اونقدر سیاه شده بودم که از وجودو حضورم توی آسمون آبی و پاکی که آیینه عکس دریا بود،خجالت  

می کشیدم! 

یادش بخیر! 

اونوقتا که تازه از دریا اومده بودم،چقدر سفید و سبک بودم! اونقدر سفید که به انعکاس رنگ آبی دریا  

توی آسمون کمک می کردم.اما حالا …حالا لکه ننگی شدم توی آسمون آبی!  

اصلاً تقصیر دریاست، اون فراموشم کرد؛اون که دید باد داره منو با خودش می بره،چرا جلوشو نگرفت؟ 

یا،یا شایدم  تقصیر خودمه،شاید نباید تن به  باد می دادم… 

اما نه! وقتی خوب فکر می کنم میبینم اگه باد نبود از خشکی ها رد نمیشدم…؛ 

تو راهو بهم نشون  می دادن. 

حتی کاجزای من تشنه دریا می کرد. 

همه شون منو به یاد دریا می انداختن، کویر، جنگل،…، همشون! 

بعضی وقتا به خودم میگم،شاید اصلاً دریا من و به آسمون «هدیـه» داد و باد رو به من! 

شایدخودش میدونست که فراموشش می کنم خودمو می سپرم به دست باد. 

من فرمسیر آب رو می دیدم،توی رودخونه ها). 

کم کم دارم می فهمم که دریا هیچ وقت من رو فراموش نکرد؛ هیچ وقـت! 

حالا دیگه نگراخود دریا رو دید! 

حالا دپای سروا؟ چی داره بهشون میگه…؟! 

دیگه همهبگذرم/ببینم و دل نبنـدم/که دیر یا زود باید،گذاشت و گذشت… 

اینو یکی میکردم؛ بیشتر عکس دریا رو توش می دیدم… 

خلاصه،رفتم و رفتم.اما دیگه طاقت دوری از دریا رو نداشتم،دیگه بغضم داشت می ترکید... 

یه دفعه به خودبقیه فکر می کردم سیاهی هام کمتر شدن.اما هنوز تموم نشدن؛ 

حالا به جایی رسیده بودم که خود دریا رو میدیدم اما، اما تنـهایی نمی تونستم بهش برسم! 

یاد حرف آخرینولی باید سرمای سختی رو تحمل کنم! 

و گفته بود برای اینکه زودتر به دریا برسم باید با قطره های دیگه یـه ابـر بسازیم… 

اما بعضی از قطرهخسته بودن،آخه صدای سروا رو بقیه نشنیده بودن! 

بعضی هااگه سخته ولی میتونه ما رو به دریا برسونه… 

سرد شد،خیلی سرد؛ اونقدر که بغض همه مون ترکید! 

بغضی که صداش تو همه خشکی ها پیچید…  

بعدش ،همه مون رها شدیم و  

                           برگشتیم تو قلب دریا… 

                           برگشتیم اما یه جور دیگه! 

هنوزم  قطره بودیم اما  

پر از عطـش دریـا!

کعبه واقع در مکه – عربستان

قبله گاه مسلمانان جهان. مسلمانانی که استطاعت مالی دارند. حداقل یک بار در طول عمر خود به حج مشرف می شوند مکه و مدینه مقدس ترین نقاط برای مسلمانان محسوب می شود. و یکی از بزرگترین گردهمایی های دینی را در مدت چهار روز با وجود بیش از دو ملیون نفر به وجود می آورند سالانه بیش از 50 میلیون نفر از این مکان زیارت میکنند

معبد سن سوجی واقع در ژاپن

این معبد به افتخار الهه "رحمت و شادمانی" مذهب بودا در کنار رودخانه سومیدا ساخته شده و به گفته مسوولان گردشگری ژاپن سالانه 30 میلیون نفر از آن دیدن می کنند.

کلیسای باسیلیکا واقع در میدان سن پیترز رم - ایتالیا

شهر واتیکان محل اقامتگاه رسمی پاپ است. بنابر اعلام مرکز میراث جهانی یونسکو، باسیلیکا "بزرگترین ساختمان مذهبی در جهان" است. روزنامه 5 تا 20 هزار نفر از این محل دیدن می کنند و بازدیدکنندگان کل واتیکان در طول سال بالغ بر 18 میلیون نفر برآورد می شود.

 

اماکن مقدس و مسیرهای زیارتی واقع در رشته کوه های "کی" - ژاپن

سه مکان مقدس و زیارتی که توسط مسیرهای کوهستانی به شهرهای باستانی نارا و کیوتو ژاپن منتهی شده و ریشه در سنن قدیمی عبادت در مناظر طبیعی دارد. این اماکن سالانه حدود 15 میلیون بازدیدکننده را جذب می کنند.

 

مرکز زیارتی ساباریمالا واقع در استان کرالا - هند

مرکز زیارتی هندوها در رشته کوه غربی "گات" که معبد "ساتها" در آن واقع است. موسم زیارت در این منطقه از ماه نوامبر آغاز و تا ژانویه ادامه می یابد و بین 5 تا 60 میلیون نفر سالانه از آن دیدن می کنند.

 

مرقد امام رضا (ع) واقع در مشهد – ایران

مشهد، مقدس ترین شهر ایران به معنای لغوی "محل شهادت" هشتمین امام شیعیان. مرقد امام رضا (ع) مهم ترین مکان مذهبی در ایران است و بالغ بر 12 تا 20 میلیون نفر در سال به زیارت میروند . از جهت معماری سنتی نیز یکی از شاهکار های معماری محسوب میشود

 

بیت المقدس واقع در فلسطین

مکانی مقدس در سرزمین فلسطین که از دیرباز محل نزاع بین مسلمانان با ادیان دیگر بوده است. چندین مکان مهم مذهبی چون دیوار باختری، مسجد الاقصی و کلیسای کاتولیک مقدس در این شهر به چشم می خورد. حدود 5/1 میلیون نفر هر ساله از این اماکن مذهبی دیدن می کنند.

 

کعبه زرتشت

بنام خدا

خداوند بی نهایت است!لا مکان و لا زمان !
اما به قدر فهم تو کوچک می شود !
و به قدر نیاز تو فرود می اید
و به قدر آرزوی تو گسترده می شود
و به قدر ایمان تو کار گشا می شود !
یتیمان را پدر  و مادر

محتاجان برادری را برادر
پیران را عصا می شود

 عقیمان را طفل می شود

 محتاحان به عشق را عشق می ورزد
خداوند همه چیز می شود همه کس را...
به شرط اعتقاد
به شرط پاکی دل
به شرط طهارت روح

به شرط پرهیز از معامله با ابلیس ...
بشویید قلب هایتان را از هر احساس نا روا

و مغز هایتان را از هر اندیشه خلاف
و زبان هایتان را از هر گفتار نا پاک
و دست هایتان را از هر الودگی در بازار
و بپرهیزید از ناجوانمردی ها ‍،نا راستی ها و نا مردمی ها

چنین کنید تا ببنید خدا چگونه بر سفره شما با کاسه خوراک و تکه ای نان می نشیند
و در دکان شما کفه های ترازو هایتان را میزان می کند
و در کوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند

مگر از زندگی چه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمی شود ؟! 

در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد..........

دل خوش عشق شما نیستم ای اهل زمین!

به خدا معشوقه  من بالایی است.

یا رب ز شراب عشق سرمستم کن

در عشق خودت نیست کن و هستم کن

از هر چه ز عشق خود تهی دستم کن

بکباره به بند عشق پا بستم کن

به نام آنکه در رحمت و بخشش بی همتاست...

سلام

چگونه موجودی کوچک و حقیر قادر به درک رحمت پروردگاری عظیم است؟ پروردگار جهانیان ، که ذره ای از رحمت و محبت خود را برای هیچ بنده ای دریغ نمی کند ، مگر آنان که شایسته و در خور رحمتش نیستند... به کدامین سوو می رویم؟  از هر راهی که رویم انتظارمان را رستاخیز می کشد و از هر راهی که برگردیم مرگ شتابان به دنبالمان ، اگر بایستیم اثیر چنگال مرگ میشویم و اگر فرار کنیم خود را ناگهان در پرتگاه دنیا می یابیم . پس به کدامین را پناه بریم تا در امنیت و آرامش بمانیم؟ آیا پناه دهنده ای بهتر از آن کس که تمام راهها را می شناسد؟ پناه دهنده ای که خود همه ی مسیر ها را خلق کرد تا گمراهان و ره روان  از هم جدا شوند ، گمراهانی که در تلاطم آرزو های خویش غرق ، و در گردباد مصیبت های خویش در حرکت ، گویی هیچ گاه ساکن نخواهند شد . و ره روانی که آرزو های خویش را در دنیا غرق  کردند و خود را از آماج مصیبت ها و بدبختی ها ایمن ساختند. آری ، دنیا سرگرمی و بازیچه ای بیشتر نیست ، بازیچه ای که جز اندک کسانی همه را به بازی گرفته ! ، دنیا بازی است و بازی کننده ی آن جز طعم شکست را نخواهد چشید ، دنیا همان است که می بینی ، دنیا همان است که پیرمرد صد ساله را همچنان به سوی پرتگاه می راند ، در عین حال جوانی هجده ساله را در باتلاق گناهان رها می سازد . پس چگونه می توان لحظه ای از یاد خدا و یاد مرگ غافل شد؟ دل بستن به دنیا یعنی آااه و افسوس ، آااه و افسوسی که جاودانه خواهد ماند. دنیا همان است که در آن شبی را با آرامش نتوان خوابید مگر آنکه در روز رنج کشیده باشی ، چیزی را به تو نمی بخشد مگر آنکه چیزی را در عوض از تو گرفته باشد ، شادی را به تو نشان نمی دهد مگر آنکه در پی آن اشک و غصه را پیش کش کند ، و روزی به روزهای عمرت اضافه نمی کند جز آنکه روزی را از عمرت کم  کند. مثل (masal) زندگی در این دنیا مثل (masal) تاجران و مرفحانی است که در ناز و نعمت قصد حرکت به بیابان را دارند ، و چه ناخوش احوال خواهند شد هنگامی که سایه ی سایبان ها را با حرارت آفتاب ، تخت های خود را با خار و خاشاک و نوشیدنی های گوارا را با سراب عوض کنند. و مثل زندگی در این دنیا مثل کسانی است که از بیابان قصد کوچ به سرزمین موعود را دارند ، و برای رسیدن به معبودشان تمام سختی ها را به جان می خرند. چگونه می توان توصیف حوریان را شنید و باز هم گوش به فرمان هوس ها داد ؟ چگونه می توان توصیف دوزخیان را شنید و باز هم عاشق دنیا ماند؟ پس آیا عاشق شدن برای کسی بهتر است که تو را به سرزمین موعود فرا می خواند یا برای کسی که تو را به سوی بیابان ها؟ عشق امتحان بزرگیست که شاگردانی بزرگتر تربیت می کند ، عشق امتحان بزرگیست که پیروزی در آن حاصل نمی شود مگر آنکه شکستی بزرگ قبل از پیروزی باشد ، و بدا به حال کسانی که فکر می کنند دنیا همواره به کامشان شیرین خواهد ماند ! بدا به حال کسانی که خداوند آنها را مورد آزمایشی طولانی قرار می دهد ، هرچه خواهند به آنها می بخشد ، در حالی که فکر می کنند این به معنای پاداش خداوند است ! ، ای کاش میدانستند این روز ها و نعمت ها مهلتی از جانب خداست تا آنها به سویش برگشت کنند ، اما در گمراهی و سر درگمی باقی خواهند ماند تا روزی که خدا بازخواستشان کند ، و هنگامی که" در حقیقت " به خاطر ستم به خویش نعمت ها از آنها صلب شود دوباره خدا را میخوانند و فریاد پشیمانی سر می دهند ! ، پس چه ناسپاس و قدر نشناس است انسان... پس خدا را خالصانه شکر گوی و بترس از مرگی که یا خیریست که پس از آن شری نخواهد بود و یا شریست که پس از آن دیگر خیری در کار نخواهد بود. خوشا به حال کسانی که همه ی مصیبت های دنیا را با خیری تمام نشدنی و بدا به حال کسانی که خوشی های زودگذر دنیا را با شری ابدی جایگزین کردند و می کنند. << الهکم التکاثر ، حتی زرتم المقابر ، کلا سوف تعلمون ، ثم کلا سوف تعلمون !!!... >> 

به حقیقت خداوند میان ما به حق داوری خواهد کرد ، پس منتظر بمانید که ما هم از منتظرانیم ! و چه کوردلانی که خداوند بر قلب هایشان مهر (mohr) نهاد تا هیچ پند و اندرزی را شنوا نباشند !

روزی حضرت سلیمان (ع ) در کنار دریا نشسته بود ، نگاهش به مورچه ای افتاد که دانه گندمی را باخود به طرف دریا حمل می کرد .سلیمان (ع) همچنان به او نگاه می کرد که دید او نزدیک آب رسید.در  همان لحظه قورباغه ای سرش را از آب دریا بیرون آورد و دهانش را گشود ، مورچه به داخل دهان او وارد شد ، و قورباغه  به درون آب رفت.

سلیمان مدتی در این مورد به فکر فرو رفت و شگفت زده فکر می کرد  ، ناگاه دید آن قورباغه سرش را از آب بیرون آورد و دهانش را گشود ، آن مورچه آز دهان او بیرون آمد، ولی دانه ی گندم را همراه  خود نداشت .

سلیمان(ع) آن مورچه را طلبید و سرگذشت او را پرسید.

مورچه گفت : " ای پیامبر خدا در قعر این دریا سنگی تو خالی وجود دارد و کرمی در درون آن زندگی می کند . خداوند آن را در آنجا آفرید او نمی تواند ار آنجا خارج شود و من  روزی او را حمل می کنم . خداوند این قورباغه را مامور کرده مرا درون آب دریا به سوی آن کرم حمل کرده و ببرد .

این قورباغه مرا به کنار سوراخی که در آن سنگ است می برد و دهانش را به درگاه آن سوراخ می گذارد من از دهان او بیرون آمده و خود را به آن کرم می رسانم و دانه گندم را نزد او می گذارم و سپس باز می گردم وبه دهان همان قورباغه که در انتظار من است وارد می شود او در میان آب شناوری کرده مرا به بیرون آب دریا می آورد و دهانش را باز می کند ومن از دهان او خارج میشوم ."

سلیمان به مورچه گفت : (( وقتی که دانه گندم را برای آن کرم میبری آیا سخنی از او شنیده ای ؟ ))

مورچه گفت آری او می گوید :

ای خدایی که رزق و روزی مرا درون این سنگ در قعر این دریا فراموش نمی کنی رحمتت را نسبت به بندگان با ایمانت فراموش نکن.