از تعهد و تدیّن شما سپاسگزاریم و در جواب نکات چندی را یادآور میشوم امیداست که انشاءاللّه مؤثر افتد. میدانید که در امر و نهی شرایط ویژهای حاکم است که باید رعایت گردد و چقدر به جا است که در این زمینه به تحریرالوسیله یا ترجمه آن از حضرت امام(ره) مراجعه فرمایید ولی در عین حال به برخی از شرایط اشاره میکنیم:
1- نسبت به حرمت موضوعی که در نظر دارید یقین داشته باشید،
2- تذکر و یادآوری شما باید به تدریج و با مقدمات باشد،
3- حتی الامکان از صراحت اجتناب نموده و با کنایه واشاره گوشزد کنید،
4- گاهی مطلب را به صورت سؤال درآورده و در لباس شاگردی به تنبّه ایشان بپردازید،
5- خودتان در پیرامون موضوع مایه مطالعاتی داشته باشید که به مناسبت بتوانید از بازده شوم آن گناه سخن بگویید،
6- از تندی و خشونت به شدت پرهیز کنید و با حفظ احترام پدر در این رهگذر ملایمت را شعار خود سازید،
7- اگر زمینه مساعدی میبینید پیشنهاد کنید موضوع را به صورت سؤال درآورده و در همین نامهها از فتوای مرجع و عواقب سوء چنین حرامی بپرسید و پاسخ را به ایشان ارائه دهید،
8- اگر اهل مطالعه هستند کتابی مربوط به حرمت آن موضوع و آثار شوم گناه را در دسترس ایشان قرار دهید،
9- مطمئن باشید که یادآوری و تذکر بیتأثیر نخواهد بود. و ذکر فان الذکری تنفع المؤمنین ، (ذاریات، آیه 55). ازاینرو تا آنجا که احتمال تأثیر میدهید از وظیفه خود دست نکشید و مأیوس نباشید،
10- و در نهایت اگر به فرض نتیجه نگرفتید، شما وظیفه خویش را به انجام رساندهاید که و ما علی الرسول الا البلاغ المبین پیامبر وظیفهای جز ابلاغ آشکار ندارد . (نور، آیه 54).ر
