ارسال
شده توسط قرآن و عترت در 87/12/17 3:0 عصر
سحر بلبل حکایت با صبا کرد که عشق روی گل با ما چهها کرد
از آن رنگ رخم خون در دل افتاد و از آن گلشن به خارم مبتلا کرد
پس
وجود عشق در انسان از جمله فضایل است نه رذایل. بنابر آنچه که بعضی تعریف
کردهاند عشق یک مرض نفسانی است که انسان را از خود بیگانه میسازد و یا
گفتهاند: یک نوع هوا و هوس است که بر نفس غالب میشود. البته این تعاریف
قابل نقد و بررسی است
امّا اینکه آیا از نظر اسلام عشق ورزیدن صحیح است یا نه؟ از شرح بالا روشن
شد که عشق حقیقی و نفسانی موردتأیید اسلام، به قول نظامی گنجوی:
عشق آیینه بلند نور شهوت ز حساب عشق دور است