من آسمانی بودم آسمانی ......وقت پرواز است ، پرواز

 من آسمانی بودم آسمانی

 حادثه ای مرا به زمین کشاند

دلتنگ پرواز شدم ، پرواز                             

از خدا خواستم که مرا پرواز بیاموزد

به من دو بال داد ،دوبال

یکی را عقل نامید و دیگری را دل

مرا پرواز داد ،پرواز

به هرکجا پر کشیدم خسته و تنها

با اندیشه ودل

از او پرسیدم به کجا باید شد

گفت بسوی من ، وکجا بهتر از من

بال زنان و شادان پرسیدم

مگر میشود ،آخر چگونه

گفت رسولی می فرستمت

نامه ای میدهمت

رسولم را گرامی دار

راه نشانت میدهد

طریق پرواز بسوی ما در نامه است

نامه را عمل کن که مشتاق توایم ،مشتاق

حال ای پرندگان بیاید  تا پرواز کنیم پرواز

وقت پرواز است پرواز

مژده  به پرندگانی که می خواهند از روزمره گی به تعالی برسند و ما تورا ای سبکبال دعوت به پرواز میکنیم بیا تا باهم پروازی زیبا به سوی روشنایی ها داشته باشیم بسوی نور بیا تا باهم از این ظلمتکده نفس از تاریکیهای خودخواهی و رخوت بسوی نور پرواز کنیم  و با عمل به نامه محبوب به قران کریم ره هدایت ورستگاری بپیماییم