از مستی ام ، منظور تو

خمخانه تو ، انگور تو

جانا ! سرا پا نور تو

از (می)  تویی ، تفسیر من 

هر بار که احساسی داری و به آن توجه نمی کنی

                                              روی از من بر تافته ای ...

هر گاه به تو پیشنهاد می شود

که به احساسهای ناخوشایند خاتمه دهی

یا اختلافی را حل کنی

و تو به آن بی توجهی نشان می دهی ُ مرا کنار زده ای ...

  هنگامی که به لبخند بیگانه ای پاسخ نمی دهی

  شب هنگام زیر آسمان اعجاب آور قدم می زنی

 و به بالا نگاه نمی کنی  ُ

یا از باغچه ای می گذری و درنگ نمی کنی

تا به زیبایی آن توجه کنی

                               مرا از خود دور کرده ای ...

هر بار که صدای مرا می شنوی

یا حضور عزیز از دست رفته ای را حس می کنی

و می گویی که این فقط یک خیال است

                                    مرا رد کرده ای .......

                                        ( نیل دونالد والش ) 

خداوند بی نهایت است و لامکان و بی زمان

اما به قدر فهم تو، کوچک می شود

و به قدر نیاز تو ، فرود می آید

و به قدر آرزوی تو، گسترده می شود

و به قدر ایمان تو ، کارگشا میشود.

یتیمان را پدر میشود و مادر

عقیمان را طفل می شود

ناامیدان را امید می شود

گمگشتگان را راه می شود

در تاریکی ماند گان را نور می شود

رزمندگان را شمشیر می شود

پیران را عصا می شود

محتاجان به عشق را عشق می شود

خداوند همه چیز می شود همه کس را ....

به شرط اعتقاد ، به شرط پاکی دل ،